به نام خدا
سلام
قبل از هرچیز باید معذرت خواهی بکنم از تمام دوستانی که دراین مدت
به وبلاگ من سر زدن و هر بار با یک وبلاگ به روز نشده اعصاب خورد
کن طرف شدن.سعی میکنم از این به بعد بچه خوبی باشم و به روز
کردن وبلاگ و پشت گوش نندازم.
یه معذرت خواهی ویژه هم باید از دوستانی داشته باشم که برای من
نظر گذاشتن ومنو از لطف ها و انتقاداتشون بهره مند کردن.و من به
دلایل مختلف نتونستم سراغ وبلاگم بیام و به اونها پاسخ بدم که البته
با تاخیر زیاد این کارو انجام دادم و امیدوارم منو ببخشن.
اما در این پست میخوام ترانه آخرم رو قرار بدم ترانه ای که از زمان
تولدش تا الان واکنش های زیادی در بارش وجود داشته .
فرار
ما ازین قفس چه جوری با کدوم راه فرار
پا بذاریم به فرار
منو تو باید بریم خسته از یه انتظار
پا بذاریم به فرار
یا باید بمونیمو هیچی نگیم یا مث پرنده های بیقرار
پا بذاریم به فرار
این همه موندیو از وحشت رفتن گفتی پس بیا فقط یه بار
پا بذاریم به فرار
شاید از رفتن ازین قفس پشیمون نشدی بچگی نکن بذار
پا بذاریم به فرار
تا شکارچیا دارن مارو هدف میگیرن ما باید مثل شکار
پا بذاریم به فرار
یا باید عمرتو اینجا تو قفس تلف کنی یا باید ازین حصار
پا بذاریم به فرار
این قفس خونه ماس ما توش به دنیا اومدیم پس باید بی اختیار
پا بذاریم به فرار