به نام خدا
سلام.
باید دوباره به خاطر این تاخیر طولانی مدت معذرت خواهی کنم.تاخیری که هیچ
دلیل خاصی نداشته و نمیخوام براش بهونه بیارم و سرتونو درد بیارم .
از همه دوستانی که در باره کارها نظر دادن ممنونم .البته با همه نقدها موافق
نیستم و فکر میکنم به هیچ وجه دلیل ذرستی پشتشون وجود نداره ولی با
این حال اونارو به نمایش گذاشتم تا قواعد دموکراسی رو رعایت کرده باشم
شاید خودتون با مطالعه بعضی از نقد ها به درستی ادعای من پی ببرید.
تعبیر
حالا که غرق سکوتم نمیخوام
فاجعه خوابم و تعبیر کنه
وقتی وایسادم لب دره شب
بند کفشم زیرپام گیر کنه
حالا که ستاره پشت پرده هاس
نمیخوام چراغ و خاموش کنم
میدونم وقتی نمونده نمیخوام
به صدای ساعتم گوش کنم
نمیخوام وحشت دیروز منو
تو هجوم لحظه هاش غرق کنه
با گذشته های دلتنگی من
شاید آینده یه کم فرق کنه
نمیخوام مرگ به دادم برسه
حتی وقتی از خودم بیزارم
آینه میدونه منم مثل خودش
به شکستن دیگه عادت دارم
به نام خدا
سلام
قبل از هرچیز باید معذرت خواهی بکنم از تمام دوستانی که دراین مدت
به وبلاگ من سر زدن و هر بار با یک وبلاگ به روز نشده اعصاب خورد
کن طرف شدن.سعی میکنم از این به بعد بچه خوبی باشم و به روز
کردن وبلاگ و پشت گوش نندازم.
یه معذرت خواهی ویژه هم باید از دوستانی داشته باشم که برای من
نظر گذاشتن ومنو از لطف ها و انتقاداتشون بهره مند کردن.و من به
دلایل مختلف نتونستم سراغ وبلاگم بیام و به اونها پاسخ بدم که البته
با تاخیر زیاد این کارو انجام دادم و امیدوارم منو ببخشن.
اما در این پست میخوام ترانه آخرم رو قرار بدم ترانه ای که از زمان
تولدش تا الان واکنش های زیادی در بارش وجود داشته .
فرار
ما ازین قفس چه جوری با کدوم راه فرار
پا بذاریم به فرار
منو تو باید بریم خسته از یه انتظار
پا بذاریم به فرار
یا باید بمونیمو هیچی نگیم یا مث پرنده های بیقرار
پا بذاریم به فرار
این همه موندیو از وحشت رفتن گفتی پس بیا فقط یه بار
پا بذاریم به فرار
شاید از رفتن ازین قفس پشیمون نشدی بچگی نکن بذار
پا بذاریم به فرار
تا شکارچیا دارن مارو هدف میگیرن ما باید مثل شکار
پا بذاریم به فرار
یا باید عمرتو اینجا تو قفس تلف کنی یا باید ازین حصار
پا بذاریم به فرار
این قفس خونه ماس ما توش به دنیا اومدیم پس باید بی اختیار
پا بذاریم به فرار
به نام خدا
سلام
بالاخره بعد از مدت ها تصمیممو برای درست کردن وبلاگ عملی کردم تا ازین طریق بتونم با دوستان و ترانه سرایان عزیز ارتباط تازه ای برقرار کنم و حتما از نقدهای سازندشون در مورد مطالب وبلاگ استفاده کنم.لطفا در معرفی وبلاگ به من کمک کنید.به عنوان
اولین کار این ترانه رو انتخاب کردم چون خیلی دوسش دارم.
مرگ تدریجی
نمی دونم چرا تلخی
نمی دونم چرا گیجی
یه عمره زندگی کردی
ولی با مرگ ِ تدریجی
همیشه ساده اما سخت
تورو دلگیر می بینم
دارم رو صورت آینه
یه مرد ِ پیر می بینم
یه تصویر ترک خورده
که هیچکی فکر حالش نیست
یه مرد ِپیر ِسر خورده
که حتا بیست سالش نیست
نمی دونم چرا اما
داره با عشق لج می شه
شکسته پای ِرویا رو
داره ذهنش فلج می شه
نه امروزی براش مونده
نه فردایی که خوش باشه
نمی دونم چرا می خواد
فقط آینه جلوش باشه
نمی ترسید از فردا
اگه امروز روشن بود
حکایت تلخ شد اما
تمومش قصه ی من بود
من اون تنهای دلگیرم
که هیچکی فکر حالم نیست
من اون سر خورده ی پیرم
که حتی بیست سالم نیست